บางประโยค จาก Einstein's
ถ้าเรารู้ว่าเรากำลังทำอะไร มันก็ไม่เรียกว่างานวิจัย ใช่มั้ย?
เมื่อถูกถามว่า สงครามโลกครั้งที่ 3 จะมีการสู้รบกันอย่างไร ไอน์สไตน์ตอบว่า "ผมไม่รู้ ผมรู้แต่เพียงว่า สงครามโลกครั้งที่ 4 จะสู้รบกันด้วยไม้และก้อนหิน"
มีสองอย่างที่ไม่มีที่สิ้นสุด จักรวาลกับความโง่เขลาของมนุษย์ แต่ผมยังไม่แน่ใจเรื่องจักรวาล (ว่าไม่สิ้นสุด)
คุณจะยังไม่เข้าใจบางอย่างได้อย่างถ่องแท้ จนกว่าคุณจะอธิบายให้ย่าคุณเข้าใจได้
โทรเลขแบบไร้สายนั้นเข้าใจไม่ยาก โทรเลขธรรมดา ก็เหมือนแมวตัวยาวมากๆ ถ้าดึงหางมันที่นิวยอร์ก มันจะร้องเมี้ยวที่ลอสแองเจลีส โทรเลขไร้สายก็แบบเดียวกัน แต่ไม่มีตัวแมวเท่านั้น
ถ้าความจริงไม่เป็นไปตามทฤษฎี จงเปลี่ยนความจริงซะ
ในช่วงที่ไอน์สไตน์กำลังสนุกกับการทำหน้าที่ในตำแหน่งศาสตราจารย์อยู่นั้น นักศึกษาคนหนึ่งได้เข้ามาถามท่านว่า “โปรเฟสเซอร์ครับ ข้อสอบปีนี้ มีคำถามเหมือนกับปีที่แล้วเลยครับ” ไอน์สไตน์ตอบว่า “ใช่ แต่ปีนี้คำตอบไม่เหมือนกัน”
มารีลิน มอนโร บอกกับไอน์สไตน์ว่า “ท่านว่ามั้ยคะ โปรเฟสเซอร์ ถ้าเราแต่งงานกัน แล้วมีลูกชายตัวเล็กๆ ด้วยกัน เด็กคนนี้จะมีใบหน้าเหมือนดิฉัน และฉลาดเหมือนท่าน”
ไอน์สไตน์ตอบว่า “ผมเกรงว่า.. คุณผู้หญิง.. มันจะตรงข้าม”
เมื่อ Eduard ลูกชายของไอน์สไตน์ถามว่า ทำไมเขาถึงมีชื่อเสียง ไอน์สไตน์ตอบว่า
เมื่อเต่าทองตาบอดเดินไปบนใบไม้ มันไม่ได้สังเกตว่ามันเดินไปเป็นแนวโค้ง แต่พ่อโชคดี ที่สังเกตเห็นสิ่งที่เต่าทองสังเกตไม่เห็น
แรงโน้มถ่วง ไม่สามารถดึงให้ผู้คนยอมที่จะรักกันได้
วิทยาศาสตร์ที่ไม่มีศาสนานั้นไม่สมประกอบ ศาสนาที่ไม่มีวิทยาศาสตร์นั้นมืดบอด
วิทยาศาสตร์ ปรัชญา และศาสนา ต้องร่วมกัน
คำพูดสุดท้ายของไอน์สไตน์ คืออะไร
ไม่มีใครทราบ ประโยคสุดท้าย ไอน์สไตน์พูดเป็นภาษาเยอรมัน ขณะนั้น ในห้องมีแต่พยาบาลที่ไม่เข้าใจภาษาเยอรมัน ดังนั้น คำพูดสุดท้ายของไอน์สไตน์ จึงยังเป้นปริศนา
ขณะที่เราเดินทางมา ไอน์สไตน์อธิบายทฤษฎีของท่านให้ผมฟังทุกวัน เมื่อเดินทางมาถึง ผมจึงมั่นใจว่าท่านเข้าใจแล้ว … Chaim Weizmann, 1921 ภายหลังจากที่พาไอน์สไตน์เดินทางไปสหรัฐอเมริกา
สัมพัทธภาพ
วางมือคุณไว้บนเตาอบร้อนๆ สักนาที มันจะเหมือนกับชั่วโมง
นั่งลงข้างสาวสวยสักชั่วโมง มันจะเหมือนกับนาทีเดียว
ผมรู้แล้วว่าอะไรเคลื่อนที่เร็วกว่าแสง ความมืดไง ลองดูสิ
เข้าไปอยู่ในห้องมืดๆ แล้วค่อยๆ เปิดประตู คุณจะเห็นว่าแสงค่อยๆ เข้ามา แต่คุณไม่สามารถเห็น ตอนที่ความมืดออกไป เร็วขนาดไหน..
นักดาราศาสตร์คนที่ 1: ตำรวจเรียกให้ผมหยุดรถ และบอกว่าผมฝ่าสัญญาณไฟแดง ผมบอกว่าผมไม่เห็นว่ามันเป็นสีแดง เพราะสีแดงจะเลื่อนเป็นสีฟ้า เมื่อผมเคลื่อนที่เข้าหามัน
นักดาราศาสตร์คนที่ 2 : แล้วตำรวจเขาว่ายังไง
นักดาราศาสตร์คนที่ 1: เขาก็ให้ใบสั่งผมนะสิ
นักศึกษาหนุ่ม ได้พบกับไอน์สไตน์บนรถไฟ จึงได้ถามขึ้นว่า “ขอโทษครับ โปรเฟสเซอร์ นิวยอร์กจะหยุดที่รถไฟขบวนนี้หรือเปล่าครับ”
สัมพัทธภาพ
ผมสองเส้นในถ้วยกาแฟนั้นมากไป
ผมสองเส้นบนศีรษะนั้นน้อยไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น